تداوم اعتصاب غذای نوکیشان مسیحی از “اوین” تا “رجایی شهر”
تداوم اعتصاب غذای نوکیشان مسیحی از “اوین” تا “رجایی شهر”
پس از امین افشار نادری، ابراهیم فیروزی یکی دیگر از نوکیشان مسیحی زندانی دست به اعتصاب غذا زد.
پس از امین افشار نادری، ابراهیم فیروزی یکی دیگر از نوکیشان مسیحی زندانی دست به اعتصاب غذا زد.
همزمان با افزایش فشارهای قضایی و امنیتی به نوکیشان مسیحی در زندان، ابراهیم فیروزی از مسیحیان تحت جفا در زندان رجایی شهر کرج از روز دوشنبه ۲۶ تیرماه به مدت ۱۰ روز دست به اعتصاب غذا زده است.
فیروزی در نامه‌ای نوشته «با توجه به بد رفتاری مسوولین قضایی با نوکیشان مسیحی و مخالفت با در اختیار داشتن کتاب‌های مذهبی خود و صدور احکام ناعادلانه و سنگین علیه نوکیشان مسیحی دست به اعتضاب غذا زده است».
این زندانی عقیدتی با اشاره به صدور احکام سنگین حبس در ماه‌های اخیر برای مسیحیان دربند، گفته در حمایت از خواسته‌ها و مطالبات آنان اعتصاب غذا را آغاز کرده و روز ۲۵ تیر ماه به دادستان تهران در نامه‌ای تاکید کرده «حکومت ایران، مسیحی بودن یا نبودن افراد را تعیین یا تأیید نمی‌کند و این موضوع صرفن در اختیار و صلاحیت کلیسا میباشد».
از سوی دیگر گزارش‌ها حاکی از آن است که وضعیت جسمی امین افشار نادری، نوکیش مسیحی زندانی در اوین که از پانزدهم تیرماه دست به اعتصاب غذا زده بود، دچار وخامت شده است.
منابع مطلع از اوین خبر داده‌اند که در روزهای گذشته او تا ۱۰ کیلو وزن کم کرده و فشارش ده روی شش رسیده است.
در هفتههای اخیر شعبهی ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی احمدزاده شروع به صدور احکام فلهای حبس برای مسیحیان کرده که از بین حبس امیر افشارنادری از دیگران بیشتر است و مدت آن ۱۵ سال است.
او با اتهام «اقدام علیه امنیت ملی با تشکیل کلیسا» به ده سال حبس و به اتهام «توهین به مقدسات» به پنج سال حبس و دو سال ممنوع‌الخروجی از کشور محکوم شده است.
با وجود اینکه حال جسمی افشارنادری به شدت نامساعد است، اما همچنان به اعتصاب غذای خود ادامه می‌دهد، با این حال مسوولین زندان به درخواست‌های او توجه نداشته‌اند.
او سه روز بعد از اعتصاب غذا در دلنوشتهای خطاب به مسوولان قوه قضاییه جمهوری اسلامی نوشت که: «من از انجیل یاد گرفته‌ام که دشمنان خود را محبت نموده و برای نفرت کنندگان از من، طلب خیر و برکت نمایم؛ اما به راستی شما چه یاد گرفته‌اید؟»
افشارنادری در همین نامه افشا کرد او را از چشم بازدیدگنندگان و ناظران بین‌المللی مخفی نگه داشته‌اند. این ناظران روز چهارشنبه ۵ جولاى ۲۰۱۷ برابر با ١۴ تیرماه ۱۳۹۶، پنجاه سفیر از کشورهاى مختلف، که به نظر میرسد به قصد همکارى مشترک حقوقى- قضایی به ایران سفر کرده بودند از زندان اوین در تهران بازدید کردند، اما مسوولان زندان تعداد زیادی از زندانیان را از چشم آنها مخفی کردند تا مبادا بین آنها و این سفرا و کارشناسان گفتگویی صورت گیرد.
دادگاه او شنبه ۱۹ فروردین‌ماه سال ۱۳۹۶ برگزار شده بود و حکم بدوی طی روزهای گذشته به وی به صورت شفاهی ابلاغ گردید.
افشار نادری در روز جمعه پنجم شهریورماه سال ۹۵ به همراه چند تن دیگر از مسیحیان، در یک باغ خصوصی در فیروزکوه به اتهام عضویت در کلیسای خانگی بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. این نوکیش مسیحی بعد از گذشت سه ماه و اتمام بازجویی به بند چهار، سالن سه زندان اوین منتقل و تاکنون در این بند نگهداری شده‌است.
رفتار قوه قضاییه جمهوری اسلامی با زندانیان عقیدتی به خصوص نوکیشان مسیحی بسیار ظالمانه است. تجربه‌ای که زندانی‌هایی چون مریم نقاش زرگران و ابراهیم فیروزی که برای اعتراض به وضعیت نوکیشان مسیحی زندانی اعتصاب غذا کرده است به خوبی با آن آشنا هستند.
دادگاه تجدید نظر فیروزی ۲۵ دی ماه سال گذشته برگزار و حکم اولیه که پنج سال زندان بود بار دیگر تایید شد و این نوکیش مسیحی باید تا سال ۱۳۹۸ در زندان بماند.
در سال‌های زندان وضعیت روحی و جسمی این نوکیش مسیحی به علت عدم برخورداری از مرخصی درمانی ضعیف گزارش شده است، در عین حال او مادری پیر و مریضی دارد که از بیماری سرطان رنج می‌برد و برادر کوچکتر ابراهیم مراقب اوست و چون تحت درمان قرار دارد شرایط جسمی خوبی ندارد که بتواند برای ملاقات فرزندش به رجایی شهر کرج مراجعه کند و مسئولان زندان بدون درک این شرایط حتی اجازه نمی‌دهد ابراهیم فیروزی برای ملاقات با مادر خود به مرخصی برود.
یکی از روش‌های قضایی برای فشار به مسیحیان این است که آنها پس از پایان محکومیت خود نیز با محکومیت‌های تازه‌ای روبه رو میشوند.
فیروزی از جمله افرادی است که پس از پایان دوران محکومیت باید برای دو سال نیز به شهرستان سرباز از محروم‌ترین مناطق استان سیستان و بلوچستان تبعید شود.
مسیحیان دیگری هم که در ماه‌های گذشته در دادگاه به حبس محکوم شدند پس از طی دوران بازداشت برای دو سال ممنوع‌الخروج خواهند بود.
فیروزی در نامه‌ای نوشته «با توجه به بد رفتاری مسوولین قضایی با نوکیشان مسیحی و مخالفت با در اختیار داشتن کتاب‌های مذهبی خود و صدور احکام ناعادلانه و سنگین علیه نوکیشان مسیحی دست به اعتضاب غذا زده است».
این زندانی عقیدتی با اشاره به صدور احکام سنگین حبس در ماه‌های اخیر برای مسیحیان دربند، گفته در حمایت از خواسته‌ها و مطالبات آنان اعتصاب غذا را آغاز کرده و روز ۲۵ تیر ماه به دادستان تهران در نامه‌ای تاکید کرده «حکومت ایران، مسیحی بودن یا نبودن افراد را تعیین یا تأیید نمی‌کند و این موضوع صرفن در اختیار و صلاحیت کلیسا میباشد».
از سوی دیگر گزارش‌ها حاکی از آن است که وضعیت جسمی امین افشار نادری، نوکیش مسیحی زندانی در اوین که از پانزدهم تیرماه دست به اعتصاب غذا زده بود، دچار وخامت شده است.
منابع مطلع از اوین خبر داده‌اند که در روزهای گذشته او تا ۱۰ کیلو وزن کم کرده و فشارش ده روی شش رسیده است.
در هفتههای اخیر شعبهی ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی احمدزاده شروع به صدور احکام فلهای حبس برای مسیحیان کرده که از بین حبس امیر افشارنادری از دیگران بیشتر است و مدت آن ۱۵ سال است.
او با اتهام «اقدام علیه امنیت ملی با تشکیل کلیسا» به ده سال حبس و به اتهام «توهین به مقدسات» به پنج سال حبس و دو سال ممنوع‌الخروجی از کشور محکوم شده است.
با وجود اینکه حال جسمی افشارنادری به شدت نامساعد است، اما همچنان به اعتصاب غذای خود ادامه می‌دهد، با این حال مسوولین زندان به درخواست‌های او توجه نداشته‌اند.
او سه روز بعد از اعتصاب غذا در دلنوشتهای خطاب به مسوولان قوه قضاییه جمهوری اسلامی نوشت که: «من از انجیل یاد گرفته‌ام که دشمنان خود را محبت نموده و برای نفرت کنندگان از من، طلب خیر و برکت نمایم؛ اما به راستی شما چه یاد گرفته‌اید؟»
افشارنادری در همین نامه افشا کرد او را از چشم بازدیدگنندگان و ناظران بین‌المللی مخفی نگه داشته‌اند. این ناظران روز چهارشنبه ۵ جولاى ۲۰۱۷ برابر با ١۴ تیرماه ۱۳۹۶، پنجاه سفیر از کشورهاى مختلف، که به نظر میرسد به قصد همکارى مشترک حقوقى- قضایی به ایران سفر کرده بودند از زندان اوین در تهران بازدید کردند، اما مسوولان زندان تعداد زیادی از زندانیان را از چشم آنها مخفی کردند تا مبادا بین آنها و این سفرا و کارشناسان گفتگویی صورت گیرد.
دادگاه او شنبه ۱۹ فروردین‌ماه سال ۱۳۹۶ برگزار شده بود و حکم بدوی طی روزهای گذشته به وی به صورت شفاهی ابلاغ گردید.
افشار نادری در روز جمعه پنجم شهریورماه سال ۹۵ به همراه چند تن دیگر از مسیحیان، در یک باغ خصوصی در فیروزکوه به اتهام عضویت در کلیسای خانگی بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. این نوکیش مسیحی بعد از گذشت سه ماه و اتمام بازجویی به بند چهار، سالن سه زندان اوین منتقل و تاکنون در این بند نگهداری شده‌است.
رفتار قوه قضاییه جمهوری اسلامی با زندانیان عقیدتی به خصوص نوکیشان مسیحی بسیار ظالمانه است. تجربه‌ای که زندانی‌هایی چون مریم نقاش زرگران و ابراهیم فیروزی که برای اعتراض به وضعیت نوکیشان مسیحی زندانی اعتصاب غذا کرده است به خوبی با آن آشنا هستند.
دادگاه تجدید نظر فیروزی ۲۵ دی ماه سال گذشته برگزار و حکم اولیه که پنج سال زندان بود بار دیگر تایید شد و این نوکیش مسیحی باید تا سال ۱۳۹۸ در زندان بماند.
در سال‌های زندان وضعیت روحی و جسمی این نوکیش مسیحی به علت عدم برخورداری از مرخصی درمانی ضعیف گزارش شده است، در عین حال او مادری پیر و مریضی دارد که از بیماری سرطان رنج می‌برد و برادر کوچکتر ابراهیم مراقب اوست و چون تحت درمان قرار دارد شرایط جسمی خوبی ندارد که بتواند برای ملاقات فرزندش به رجایی شهر کرج مراجعه کند و مسئولان زندان بدون درک این شرایط حتی اجازه نمی‌دهد ابراهیم فیروزی برای ملاقات با مادر خود به مرخصی برود.
یکی از روش‌های قضایی برای فشار به مسیحیان این است که آنها پس از پایان محکومیت خود نیز با محکومیت‌های تازه‌ای روبه رو میشوند.
فیروزی از جمله افرادی است که پس از پایان دوران محکومیت باید برای دو سال نیز به شهرستان سرباز از محروم‌ترین مناطق استان سیستان و بلوچستان تبعید شود.
مسیحیان دیگری هم که در ماه‌های گذشته در دادگاه به حبس محکوم شدند پس از طی دوران بازداشت برای دو سال ممنوع‌الخروج خواهند بود.
نظرات
ارسال یک نظر