یک استاد فلسفه و مفسر قرآن: گرویدن به مسیحیت غیرعقلانی و از روی عقده‌ است!

“یحیی یثربی” استاد فلسفه اسلامی می‌گوید گرایش جوانان به مسیحیت، نه به خاطر جستجوی حقیقت، که بر اساس سرخوردگی‌ها و نیازهای زندگی دنیوی می‌باشد.

 برخلاف کشورهایی که بر اساس اصول دموکراسی اداره می‌شوند در جوامعی که نظام‌های سیاسی دیکتاتوری و تمامیت‌خواه برآنها حاکم است نظریه پردازی‌، نقد و به چالش کشیدن تئوری‌ها و باورهای سیاسی و مذهبی توسط صاحب‌نظران و تحلیلگران پرهزینه و خطرناک است.
حاکمان جمهوری اسلامی، ایران را به یکی از بزرگ‌ترین زندان‌ها برای دگراندیشان سیاسی و مذهبی تبدیل کرده اند. دگراندیشان براساس اصول فقهی و قوانین اسلامی نه تنها با محدودیت‌های فوق‌العاده روبرو هستند بلکه آندسته از پیروان ادیان و مذاهبی که در چارچوب قانون اساسی رسمی شناخته می‌شوند نیز از تهدیدات حکومتی در امان نیستند.
درست در نقطه مقابل دستگاه‌های تبلیغاتی وابسته به حکومت با بودجه‌های کلان روایتی را که می‌خواهند به جامعه القا شود از مدرسه و دانشگاه گرفته تا سربازخانه‌ها و رسانه‌ها و ادارات به شهروندان دیکته می‌کنند.
در چنین فضایی تریبون‌ها یکسویه در اختیار مبلغان اسلامی آنهم ولایتمداران و حزب‌اللهی‌هاست که نه تنها نقدپذیر نیستند بلکه اگر فردی ناپرهیزی کند و به آنها انتقاد هم کند با دردسر و گرفتاری روبروست. چنانکه حتا خودی‌های نظام که روزی درون سیستم صاحب موقعیت و جایگاه ویژه بودند پس از انتقاد یا به چالش کشیدن حکومت یا دین اسلام گرفتار شدند.

خبرگزاری «مهر» وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی یکی از اصلی‌ترین تریبون‌های حکومتی برای حمله به دگراندیشان مذهبی است. سابقه نشان داده این خبرگزاری یکی از ارکان اصلی «مسیحیت ستیزی» است و سالهاست در گزارش‌ها و مقالات مختلف به خیال مدیرانش، باورهای مسیحی را به چالش می‌کشند اما یکطرفه.
“سیدیحیی یثربی” استاد فلسفه و مفسر قرآن دوم تیرماه در مقاله‌ای که مهر منتشر کرد با تعریف و تمجید از محتوای اندیشه‌های اسلامی غیرمسلمانان را به سه دسته تقسیم کرد: لاابالی‌ها، بَدَل جویان و گذشته گرایان.
او در بخشی از این مقاله به مسیحیت تاخته و می‌نویسد: «گروهی در جستجوی راه نو و سخن نو، رو به مذاهب و ادیان دیگر و یا مکاتب خرافی و غیرعقلانی می‌آورند. خبر مسیحی شدن جوانان مسلمان، خبر ناگواری است. نه از آن جهت که بر اساس تعصب مذهبی از ارتداد یکی از هم کیشان خود ناراحت شویم، بلکه از آن جهت که این تغییر مذهب بر اساس نیازها و عقده‌ها بوده و نوعی انتقام گیری از کاستی‌های جامعه می‌باشد!»
او نوشته «اگر کسی بر اساس عقل و منطق از باطل دست برداشته و حق را انتخاب کند، ستودنی است؛ اما آنچه مایه‌ی دریغ و افسوس است، آن است که عده‌ای به خاطر سرخوردگی و ناامیدی از جامعه خود و آئین خود بیزار شده، رو به جامعه‌های دیگر آورند و به پناه بیگانگان روند و یا دست از آئین درست خود برداشته و به یک آئین نادرست و غیرعقلانی روی آورند».
او مسیحیت را در ردیف «عرفان‌ها و آموزه‌های رنگارنگ غیرعقلانی و خرافی» می‌داند وعنوان می‌کند «گرایش جوانان به مسیحیت، نه به خاطر جستجوی حقیقت، که بر اساس سرخوردگی‌ها و نیازهای زندگی دنیوی می‌باشد».
فرای اینکه او از گرایش جوانان به مسیحیت ابراز نگرانی کرده و اعتراف کرده که ریشه در کم و کاستی‌ها مسئولان حکومتی دارد هرگز یک اندیشمند یا تحلیلگر غیرمسلمان نمی‌تواند در ایران در مورد اسلام چنین مطالبی را عنوان کند. چه بسیار مسلمانان دوآتشه‌ای که فقط چون روایتشان با روایت حکومتی مطابق نبود گرفتار زندان و مجازات شدند.
در این مقاله نیز یثربی که عنوان استاد را یدک می‌کشد به جای نقد فقط با عبارات توهین‌آمیز بدون استدلال به مسیحیت می‌تازد و تغییر دین را ناشی از عقده‌ می‌داند! روش‌های سلبی و حذفی که اتفاقن از میزان درک عمومی افراد سرمنشاء می‌گیرد.
اینها همه اما باعث کاهش رشد مسیحیت در ایران نشده است. با وجود فشارهای شدید به گفته مسئولان ارشد جمهوری اسلامی کلیساهای خانگی در حال تکثیر و مسیحیت به ویژه در بین اقشار متوسط جامعه رو به گسترش است.