بررسی رساله یعقوب1
موضوع کتاب یعقوب "ایمان" است. ولی نه ایمان نجاتبخش یا عادلکننده، بلکه او به روش زندگیای نظر داشت که در اثر ایمان به مسیح میباید ایجاد شود. یعقوب نیز مانند پولس میدانست که ایمان حقیقی اطاعت را به همراه دارد. از نظر ساختاری، رساله یعقوب شباهت زیادی به امثال سلیمان دارد. او یک سری نصایح کوتاهی در مورد موضوعاتی میدهد که در زندگی مسیحی اهمیت دارند.
روش زندگی ایمانی
- رساله یعقوب از اولین رسالات عهد جدید است. در بین سالهای 45-48 نگاشته شده است.
- نویسنده یعقوب برادر خداوند است و نه یعقوب رسول (اعمال رسولان 12: 17، 15: 13، 21: 188؛ اول قرنتیان 15: 7؛ غلاطیان 1: 19، 2: 9 را بخوانید)، یعقوب رسول برادر یوحنا در سال ۴۴ میلادی شهید شد. -اعمال رسولان 12: 1-3 ومانند بقیه برادران عیسی، یعقوب در ابتدا به مسیح ایمان نداشت (یوحنا 7: 2-5)، ولی پس از قیام مسیح این برادر نه فقط ایمان آورد بلکه یکی از رهبران کلیدی کلیسای اورشلیم شد و نیز در شورای اورشلیم نیز بود (اعمال رسولان 15).
- یکی از سنن مسیحی، یعقوب را معروف به "زانو شتری" دانسته. چون او وقت زیادی را در دعا بسر میبرد و زانوان او صاف شده بود.
- موضوع کتاب یعقوب "ایمان" است. ولی نه ایمان نجاتبخش یا عادلکننده، بلکه او به روش زندگیای نظر داشت که در اثر ایمان به مسیح میباید ایجاد شود. یعقوب نیز مانند پولس میدانست که ایمان حقیقی اطاعت را به همراه دارد.
- از نظر ساختاری، رساله یعقوب شباهت زیادی به امثال سلیمان دارد. او یک سری نصایح کوتاهی در مورد موضوعاتی میدهد که در زندگی مسیحی اهمیت دارند.
- بعضی فکر میکنند که رساله یعقوب با رسالات پولس اختلاف دارد، چون پولس رسول میگوید ما به ایمان عادل شمرده میشویم و یعقوب میگوید به اعمال عادل شمرده میشویم. ولی برای تفسیر رسالات پولس و یعقوب باید دو موضوع را درنظر داشت:
1- درک موقعیت کتاب و رساله
22- درک مفهوم کلمات
- موقعیت کتاب یعقوب: یعقوب به کلیسای اولیه مینویسد. به کلیسایی مینویسد که یهودی- مسیحی است. اشخاصی که خدای عهد عتیق را میشناختند و با عهد عتیق آشنایی داشتند و تحت موعظه قوی رسولان مسیح به ایمان به مسیح رهنمون شده بودند.
- کتاب یعقوب کتاب بشارتی نیست که به مردمی نوشته شده که با ایمان آشنایی نداشتند. ین کتاب به کلیسایی نوشته شده که آشنایی کامل با عیسی مسیح داشتند و مسیح را بعنوان مرکز زندگیشان انتخاب کرده بودند.
- پولس بعنوان متخصص زایمان توضیح میدهد که در تولد بچه، چه اتفاق میافتد. در حالیکه یعقوب بعنوان پرستار، پمپرزها را عوض میکند و دست بچههای کوچک را میگیرد تا راه رفتن را یاد بگیرند. به این علت چون این دو با دو دید مختلف مسائل را بررسی میکردند، به نوعی مختلف با یکدیگر صحبت میکردند.
خوب است که چند تضاد در رسالات پولس و یعقوب را نظری بیافکنیم:
یعقوب
پولس
- تاکید بر کار ایماندار در رابطه با ایمان دارد.
- خیلی علاقه دارد که نتیجه ایمان ثمربخش باشد (2: 14)
- دقیقاً کمی بعد از قیام مسیح نوشته، وقتی کلیسا یهودی و عهد عتیق شناخته شده بود.
- تاکید بر کار مسیح در رابطه با ایمان دارد.
- علاقهمند است که هدف ایمان، مسیح باشد و با توکل به خود و عدالت شخصی اشتباه نشود.
- دیرتر رسالهاش را نوشته، وقتی که مسئله ایمان غیر یهودیان سوالی بود که قبل از آن در موردش فکر و صحبت نشده بود.
یعقوب را باید با کلمات خودش و رسالات پولس را با مفاهیم کلماتی که او بکار میبرد، خواند.
واژههای کلیدی در یعقوب
- "ایمان" کلمهای کلیدی در رساله یعقوب است. ایمان تاثیرات زیادی در زندگی مسیحی دارد. با ایمان است که ما به رابطه با خدا وارد میشویم. همچنین با ایمان است که زندگی مسیحی را ادامه میدهیم (رومیان 1: 17 و غلاطیان 2: 20 را نگاه کنید).
آنچه باید توجه داشته باشیم این است که ایمانی که در جملهای در یک رساله بکار برده شده، ایمانی است که به نجات منتهی میشود یا ایمانی است که ایماندار پس از نجات با آن زندگی میکند. یعنی ایمان "نجات" یا ایمانی که" روش زندگی" است.
- کلمه دیگری که در یعقوب زیاد بکار رفته "نجات" است. بسیاری وقتی این کلمه را میخوانند، به یاد ورود به رابطه با خدا میافتند. این مسئله با خیلی از آیات همخوانی دارد، مانند: رومیان 10: 13یا اعمال 4: 12. این کاملاً واضح است که این آیات در رابطه با دعوت برای ورود به حیات ابدی توسط ایمان به مسیح
میباشند.
اما بعضی عبارات برای افرادی که با تنگ نظری به مسئله نجات نگاه میکنند، سوء تفاهم ایجاد میکند. مثلاً یعقوب در 2: 14میگوید: "آیا چنین ایمانی میتواند او را نجات بخشد؟" و در این آیه به نظر میآید که برای نجات عمل انسان لازم است. آیا او تعلیم پولس، که ما با فیض توسط ایمان نجات مییابیم و نه توسط اعمال را رد میکند (افسسیان 2: 8-9). مگر خود پولس در فیلیپیان 2: 12 نمیگوید: "نجات خود را ترسان و لرزان به عمل آورید."
پاسخ زمانی میآید که ما به عهد عتیق رجوع کنیم. معنای نجات در عهد عتیق رهایی از اسارت است و بیشتر به معنای رهایی از خطرات و دشمنان میباشد. خیلی به ندرت در عهد عتیق به مسئله نجات، آنچنانکه در عهد جدید اشاره شده صحبت شده است.
در عهد جدید، در زندگی مسیحی سه مرحلهی نجات وجود دارد:
- در گذشته خدا در عیسی مسیح عمل کرد و آمرزش گناهان ما را تدارک دید . با یک ایمان ساده، ما وارد همهی آن چیزهایی میشویم که مسیح برای ما در تاریخ انجام داده است. این نقطهای است که ما نجات یافتهایم.
- در حال نقشه نجات خدا هنوز تکمیل نشده. در شخص روحالقدس، عیسی مسیح وارد زندگی ما شده. او ما را با خود با یک تعهد غیر قابل شکستنی مرتبط ساخته است و چون او در ما است، پس ما در حال حاضر نیز نجات یافتهایم (فیلیپیان 2: 12-13).
- در آینده نجات نیز وجود دارد. کتابمقدس به ما تعلیم میدهد که مسیح بر خواهد گشت و آنگاه ما کاملاً نجات خواهیم یافت. آنگاه ما کاملاً از اثرات گناه و خرابیهای آن نجات خواهیم یافت (رومیان 8: 18-24).
پس لازم است که وقتی به کلمه نجات میرسیم، با تنگنظری در آیات کتاب مقدس نگاه نکنیم. باید از خود بپرسیم: "در اینجا منظور چیست؟ نجات در گذشته، حال یا آینده میباشد.
تقسیم بندی رساله یعقوب
پس بگذارید با این دید که رساله یعقوب به مسئله نجات در زمان حال و نه گذشته و آینده نگاه میکند، بررسی کنیم. بعنوان راهنمایی برای زندگیکردن ایمانمان و روش زندگیای که از رابطه صمیمی با خدا برمیخیزد.
تقسیم بندی
1- عمل به روش زندگی ایمانی (1: 1 - 2: 13)
اشارات شخصی (1: 2-18)
اشارات بین فردی (1: 19 - 2: 133)
2- قواعد روش زندگی ایمانی (2: 14-25)
3- مشکلات روش زندگی ایمانی (3: 1 - 4: 17)
کنترل زبان (3: 1-12)
غلبه بر نفس (3: 13 - 4: 10)
حکم کردن بر حکم (4: 11-12)
فروتن ساختن شخص متکبر (4: 13-177)
4- امیدها و وعدهها برای ایمان (5: 1-19)
اصلاح آینده (5: 1-6)
منابع کنونی (5: 7-199)
نظرات
ارسال یک نظر